Not all purity without alloy is the coat of the Sufi;
O many a Khirka, that is worthy of the fire!
Our Sufi, who, with the morning reading, used to become intoxicated,
At evening time, behold him; for merry of head is he.
Happy it is, if the touch-stone of experience come into use,
So that black of face becometh every one, in whom is alloy.
If, in this way, the Saki’s down maketh the picture on water,
O many a face that colored with blood will be!
The daintily nurtured in affluence took not the path to the Friend:
The being a lover is the way of profligates, calamity enduring.
Grief for this mean world, how long sufferest thou? Drink wine:
Pity it is that the sage’s heart is perturbed.
The ragged garment and the prayer-mat of Hafez, the wine-seller will take,
If, from the hand of that moon-like Saki, there is wine.
Ghazal of Hafez Shirazi
In Persian with English translation
Original Translation by Henry Wilberforce Clarke (1840-1905)Compiled and Corrected by Dr. Behrouz Homayoun Far 2001/10/6
Calgary, Canada
نقد صوفی نه همه صافی بی غش باشد
ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد
صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی
شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد
خوش بود گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود هر که در او غش باشد
خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر آب
ای بسا رخ که به خونابه منقش باشد
ناز پرورد تنعّم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
غم دنیّی دنی چند خوری باده بخور
حیف باشد دل دانا که مشوش باشد
دلق و سجّاده حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کف ساقی مه وش باشد
ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد
صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی
شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد
خوش بود گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود هر که در او غش باشد
خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر آب
ای بسا رخ که به خونابه منقش باشد
ناز پرورد تنعّم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
غم دنیّی دنی چند خوری باده بخور
حیف باشد دل دانا که مشوش باشد
دلق و سجّاده حافظ ببرد باده فروش
گر شرابش ز کف ساقی مه وش باشد
